اشکان ارشادی هستم از کرمانشاه
در کردی به واژگانی اعم از ضمیر و صفات و غیره برمیخوریم که به مصوت منتهی می شوند. این بیشتر خاص زبانهای شرقی مانند ماندارین یا چینی است ولی جالبست که کردی نیز این حالت را داراست.
به کُرَ یعنی پسر ، فِرَ یعنی زیاد توجه کنید.
به فتحه ختم شده‌اند و بمانند اکثر کلمات به ساکن ختم نشده‌اند. این حالت را در فارسی نیز می بینیم و این بعلت خویشاوندی آنان است. تقریبا می توان گفت که کوردی ، مادر فارسی بوده‌است. به دایَ یعنی مادر ( در کرمانشاه دالِگ ) نیز توجه کنید.